آموزش داستان كودكانه نويسي
يكي از راه‌هاي پرورش خلاقيت كودكان و نوجوانان تقويت قوه تخيل آنها هست. آموزش داستان نويسي براي كودكان روشي براي به پرواز در آوردن تخيلات و خيال پردازي هست. براي كودكان خردسال كه سواد خواندن و نوشتن ندارند، راه‌هاي زيادي براي آموزش داستان نويسي وجود دارد. داستان نويسي كمك مي‌كند تا قدرت تفكر و منطق نظم پيدا كند و اگر شما در سنين كم خردسالي به كودك ياد بدهيد كه چطور مراحل منطقي ساختار يك داستان را بشناسد در سن نوجواني به راحتي نويسندگي مي‌كند.
چطور آموزش داستان نويسي براي كودكان داشته باشيم؟
در ادامه ۵ روش براي آشنايي كودك با داستان نويسي را توضيح مي‌دهيم
روش اول) آشنايي با داستان نويسي با شرح وقايع روزمره:
هر شب در پايان روز از كودك بخواهيد داستان آن روز را براي شما تعريف كند. يك ركوردر يا دوربين فيلمبرداري روشن كنيد و اجازه بدهيد تا كودك‌تان كل اتفاقاتي كه در روز افتاده را تعريف كند.
در ابتدا ممكن هست در بخاطر آوردن اتفاقات و كنار هم چيدن آنها مشكل داشته باشد، براي همين شما پرسش‌هايي را مطرح كنيد. براي مثال بپرسيد، ” امروز صبح اول از همه بعد از بيدار شدن چه كردي؟ توي مهدكودك چه كاردستي درست كردي؟ وقتي دوستت باهات بازي نكرد، چه احساسي داشتي؟ چه برنامه تلويزيوني ديدي؟….”
بگذاريد در مورد همه احساساتش چه خوشحالي يا ناراحتي كه در هر موقعيتي داشته فكر كند و براي شما بيان كند.
در اين روش كودك شما با داستان نويسي آشنا مي‌شود، اينكه هر داستاني يك شروع، اتفاقات مياني و يك پايان دارد. با پشت سر هم تعريف كردن اتفاقات با توالي و نظم آشنا مي‌شود و در اين نظم سعي مي‌كند، روندي منطقي را اعمال كند. در بيان داستان روز و اتفاقاتي كه در روز افتاده نياز هست تا كودك توجه به مسائل جزئي داشته باشد و بر روي مطالبي كه در داستانش عنوان مي‌كند، متمركز مي‌شود. همينطور با احساسات و هيجاناتي كه در روز با آنها درگير هست، آشنا مي‌شود و هوش هيجاني در كودك تقويت مي‌شود.
روش دوم) آموزش داستان نويسي با حدسيات در مورد آينده:
يك روش ديگر براي آموزش داستان نويسي براي كودكان تخيل پردازي اتفاقات در آينده هست. يعني بجاي اينكه كودك اتفاقاتي كه در گذشته افتاده را بيان كند، بخواهيد در مورد آينده صحبت كند. مثلا، “وقتي خانه مادر بزرگ رفتيم، دوست داري چه كارهايي انجام دهي؟ چه چيزي به مادر بزرگ بگويي؟ ”
روش سوم) داستان نويسي با نقاشي
يك روش براي ترغيب بچه‌ها به داستان نويسي خصوصا كودكاني كه سواد نوشتن ندارند، نقاشي كردن هست. از كودك بخواهيد اتفاق و تجربه اخيري كه داشته را نقاشي كند. مثلا گردشي كه با مامان در پارك داشته را نقاشي بكشد. اين نقاشي مي‌تواند اينطوري باشد، ” دست در دست مامان زير درختي نشسته يا عده‌اي اطراف آنها مشغول تاب بازي هستند ….”. بگذاريد هر طور دوست دارد داستانش را نقاشي بكشد. مهم نيست نقاشي ساده‌اي باشد يا نه با جزييات و نكات ريز … فقط هدف اين هست كه بچه‌ها فكر كنند و افكارشان را بر روي كاغذ نقاشي كنند.
روش چهارم) داستان نويسي با خواندن قصه كودكانه هاي مورد علاقه
براي بچه‌هاي خردسال و پيش دبستاني كه دوست دارند، براي آنها قصه خوانده شود اين روش خيلي جذاب هست. وقتي قصه‌اي براي آنها مي‌خوانيد از بچه‌ها بخواهيد داستان را با شخصيتهاي خيالي خودشان تعريف كنند و انتهاي داستان را تغيير دهند. بعنوان مثال اگر در كتاب قصه مورد علاقه‌شان خرسي در جنگلي زندگي مي‌كند از كودك بپرسيد، ” فكر مي‌كني به جز خرس چه حيوان ديگري در جنگل هست؟ آنها چه شكلي هستند؟ اگر تو جاي خرس داستان بودي آخر داستان چه مي‌كردي؟ ”
بحث كردن در مورد عناصر مهمي كه داستان را ساخته كمك مي‌كند تا كودك با ساختار داستان نويسي آشنا شود. چه چيزي در ابتدا مهم هست؟ وسط داستان چه اتفاقي افتاد و چرا به انتها نياز هست؟… همه اين پرسش‌ها و صحبت در مورد آنها تفكر خلاق در كودكان تقويت مي‌كند.
روش پنجم) نمايش بازي كردن قبل از نوشتن داستان
بازي كردن نقش‌هاي يك داستان قبل از نوشتن داستان يك جرقه داستان پردازي هست. خصوصا براي بچه‌هاي مدرسه‌اي شايد بجاي اينكه از آنها بخواهيم بنشينند و يك برگه كاغذ سفيد دستشان بدهيم تا شروه به داستان نويسي كنند، بهتر هست ابتدا صحنه‌هايي را بصورت نمايش اجرا كنيم و بعد كودك آنچه ديده را روي كاغذ بياورد و با تخيلاتش اضافه و كم كند.
چند نكته براي آموزش داستان نويسي كودكان :
در داستان نويسي با پرسيدن سوالات سعي كنيد روند قصه را به جلو پيش ببريد. مثلا سوالاتي از اين قبيل داشته باشيد:
- قهرمان قصه انسان هست يا حيوان؟ يا حتي اشياء و وسايل مي‌توانند قهرمان قصه باشند.
- شخصيتهاي ديگري هم داستان دارد؟ هر كدام چه مي‌كنند؟
- چه اتفاقاتي براي شخصيت داستان مي‌افتد؟ چه كارهايي مي‌كند؟ و داستان چطور تمام مي‌شود؟
شما داستان را ياداشت كنيد و كودك آنرا تعريف كند و حتما فراموش نكنيد كه در انتهاي داستان آنرا با صداي بلند براي كودك بخوانيد.
استفاد از كاربرگ‌هاي داستان نويسي خيلي كمك مي‌كند در شيد شاد نمونه‌هايي از اين تمرينها را در مطلب كاربرگ داستان نويسي مدرسه و كاربرگ تمام كردن داستان داشتيم.
- ۶۱ بازديد
- ۰ نظر